Bir Hatırlama Deneyimi

 "Bellek dış hikayemizin bir kaydı değil, içeride geçmişimizden alıp işlediğimiz incidir. Olayların değil, hikayelerin bir koleksiyonudur. Hiçbir zaman ham olayları alarak hiç dokunmadan benlik duygumuzun içine tıkmayız. Yalnızca (çeşitli nedenlerle) seçtiğimiz olayları alırız. Daha sonra bunları kurgu, karakterizasyon ve türleştirmenin bir bileşimine göre dönüştürür, böylece deneyimler haline getiririz. Bu şekilde onları oluştururuz. "

    William Randall'ın sözlerine atıf yapan "Bir Hatırlama Deneyimi" sergisi 2022 baharında Kasa Galeri /  Minerva Handaki  mekanında gerçekleştirildi. Derya Yücel küratörlüğündeki Sergide Sanatçılar; Büşra Çeğil ile Hamza Kırbaş. 

    

   Sergi Ben = (Biz) = Sen denklemini yeniden yorumlamaya açmış. Bilinçaltımızı yüzeye vurmaya davet ediyor. Ve benim gördüklerim dışında eminim çok daha fazlasını göreceğinize eminim. İnsanlığın ortak geçmişinden bugüne yansıyan ve kendimizi bulmaya çalıştığımız bu çağda "Bir Hatırlama Deneyimi" derinlikli bir hatırlatma oldu. 

     

    Sergiye girişte ilk etapta sizi bir sofra karşılıyor. Dışardan gayet düzenli, sakin ve hoş duruyor. Yakınlaştıkça derin sessizlikte görünür olmaya başlıyor tüm çatlaklıklar. Sanki zorla bir araya getirilmiş ama uyum gösterememiş gibiler. İşte bu masa; 

  Büşra Çeğil'in "Bir Aile Portresi" olarak hazırladığı yerleştirmeye ait. 

Bir Aile Portresi 

Bir Aile Portresi 

Bir Aile Portresi 

   Bir de bu masayı dışardan gözlemleyen birileri var. Kapının dışındalar ama içeriyi çok merak ettikleri belli. Masa toplum içindeki mahremiyetimiz ise kapının dışındakiler de toplumun kendisi yani biz... Biz dediğim;

   Hamza Kırbaş'ın "Tanıklar" olarak nitelendirdiği  yerleştirmesine ait.

   

   Serginin tüm salonlarının geçiş kısmına yerleştirilmiş. Burada verilen mesaj Sanat izleyicisinin merkeze alındığını hissettirmesi. Asıl izlenen eser değil izleyici imajı var. Ve bu his salonun ikinci kısmında kendini daha da hissettiriyor. 

"Tanıklar" 

    İkinci salon serginin merkezi ve her iki Sanatçının çalışmaları yer aldığı ortak bir alan.  Bu sebeple kolektif yani toplumsal, bütüncül belleği simgeliyor. Ve asıl soru orada başlıyor. İzleyici ile etkileşimli bir yerleştirme olan;

   

Büşra Çeğil'e ait "Anılar Parodisi" 

     "Anılar Parodisi" 

" Tanık olduğunuz en sarsıcı olayı yazar mısınız?" 

  Sorusuyla başlayan bu çalışma izleyicinin cevabı ile etkileşim halinde. Cevabınızı yazdıktan sonra kaydet tuşuyla mesajınızı dijital belleğe kaydetmiş oluyorsunuz ve sonra ekran eski haline geri dönüyor. 

  Dokunmatik bir yazı ekranına ben cevabımı yazdım. Neyle ilgili diye sorarsanız; basından tanık olduğum beni sarsan 3 yaşında küçük bir kızın ölümü ve ailesi ile ilgili bir haberdi. 

(Sizlerde bu soruya cevap için yazımın sonundaki yorum kısmına yazabilirsiniz. Amacım kolektif bir Sanat iletişimi kurabilmek!) 

 "Zaman Çizelgesi" Hamza Kırbaş 

(3D animasyon video) 

     Hamza Kırbaş'ın ikinci salondaki çalışmaları video ve kinetik yerleştirme. İlk olarak video doğadaki görüntüden beşeri nesneye oradan da üç boyutlu animasyon insan figürleri ile buluşuyor. 

   Beton hareketli "Ardında" yerleştirme de yine izleyicinin dikkatini değişkenliğe, kestiremediği bir sonraki ana dikkat çektiriyor. Her an hatırlatıcı manevralarıyla. 

"Ardında" 

(Kinetik Yerleştirme) 

"Tanıklar" 

    Üçüncü son alanda sadece Hamza Kırbaş'ın "Tanıklar" adlı geçiş alanındaki tanıkların hareketli simülasyonu bulunuyor. Sonsuz olasılıklar, sonsuz yüzler bir zaman tüneli gibi bizi, içindeki toplumu yeniden yorumluyor. 

 

İlgili yayınlar;

▪️Bir Aile Portresi